In 1891 werd er in het kader van de werkverschaffing op de Kluizenaarberg een uitkijkheuvel gebouwd. Later veranderde de naam van de uitkijkberg in Emmaheuvel, naar de toen regerende koningin Emma. De piramideachtige vorm van de heuvel leidde uiteindelijk tot de naam die zij nu heeft, de "Emma-Piramide". In 1984 werd door Hupkes uit Dieren een houten toren geplaatst. En dan nu in september 2011 eindelijk de langverwachte verhoging van de toren met 5 meter.

06-01-´12  18.10   Het is gedaan. De laatste foto´s en video´s staan op de blog. Het was een gigaklus om alles vast te leggen en te uploaden. Maar wat ik wilde bereiken is bereikt. Het registreren en publiek maken van een uniek project. De verhoogde Emmapiramide is een feit en het resultaat mag er zijn. Met dank aan alle bouwvakkers en aan de gemeente (in de persoon van Nienke Moll) die dit project mogelijk hebben gemaakt. 

Ik hoop dat nog velen van het nieuwe uitzicht en deze blog mogen genieten. Hoort, zegt het voort. Het ga u goed in 2012 en wie weet tot ziens.

Rob Wetzels

-  Voor grotere weergave klik op de afbeelding.

-  Vergeet het geluid niet bij de filmpjes.

-  Nieuwere foto´s en filmpjes zijn (paradoxaal genoeg) te vinden onder het  

   kopje ¨oudere berichten¨ rechts onder aan de pagina. Voor de laatste foto's dit 5x 

   herhalen.

   
    -  Als de filmpjes niet te zien zijn dan de blog bekijken met firefox of google chrome.

                                            De toren in afwachting van de aftakeling.

                                   Geduldig wachten tot het circus begint.

De toren zal aan deze kant van de heuvel worden geplaatst. Een perfecte plek om het geheel vast te leggen.

De banden die het gevaarte dragen moeten goed bevestigd worden. Wegschieten tijdens de vlucht of scheefvallen van de toren bij het loskomen van de fundamenten mag niet gebeuren.

Het lijken wel heel dunne kettinkjes en smalle bandjes om zo'n kolos te laten vliegen. Ben benieuwd.......!

                                       Een close-up..... vanaf 50 meter.

Een wiebelig filmpje. Het is knap lastig een klein cameraatje te stabiliseren met maximale zoom.

                                           Ja hoor, hij zit goed. Kan ik van hier af zien.

Voordat de klus begint nog even een bakkie. Links de ploeg die het gaat doen en rechts een professionele collega (van mij) die foto's komt maken voor een bouwvakblad.

                                                       Kraanperspectief

En dan is het eindelijk zover. Met een ruk komt de toren los en voorzichtig wordt hij in glijvlucht naar lager sferen gedirigeerd.

Het heeft iets weg van een ruimteschip. Oh ja, ''The flying Pyramid''.

Here tranquility base, the Pyramid has (almost) landed.

Touchdown! De enige foto van een staande toren op bosniveau. Van de verkeerde kant gefotografeerd want er is teveel tegenlicht. Ach ja......

De toren wordt op de kant gelegd. Ik was net iets te laat voor het begin van de zijlegging.
Op het moment dat de toren over zijn kantelpunt gaat krijgen de kettingen een stevige ruk. Daar begint het filmpje mee.

De grote kunst bij het vastleggen van dit project is zowel foto´s als filmpjes te maken. Aangezien dat niet tegelijk kan is het snel omschakelen van de ene naar de andere modus.

De staanders (links) zijn tijdelijk met een paar flinke latten aan elkaar vastgemaakt om verwringing van de toren te voorkomen.

De toren zal een paar weken op de kant blijven liggen. De ondergrond is te hobbelig voor een egale ondersteuning dus wordt er een gelijkmatig draagvlak gecreëerd.

                                                  Pasopjevingers !!

                                 Je hoort ´m niet en je ziet ´m niet, maar hij is er wel.

                                      Alleen de trap staat er nog. Een gat vult de lucht.

Het schroef- en sluitwerk op het fundament van de oude toren. De nieuwe toren krijgt een aanzienlijk steviger fundament en een uitgekiender bevestigingssysteem. Is ook wel nodig met een verhoging van 4,95 m, een verdubbeling van het gewicht en de navenant toegenomen trekkrachten.

Het heeft iets triests. Alsof er een begrafenis aanstaande is. Maar de toren zal nieuw leven worden ingeblazen. Als hij schoongespoten is en de rotte en versleten delen vervangen zullen oud en nieuw een symbiose aangaan die de toekomstige bezoekers op verfrissend nieuwe vergezichten trakteren.

                                                     Pièce de résistance.

Een graafmachine in zakformaat wordt naar de heuveltop gevlogen om de oude fundamenten uit te graven en vervolgens een lege zandbak te creëren voor het nieuwe fundament.

                                    Het laatste stukje vlucht van het minimonster.

                                                   De hemelsladder.

Het verwijderen van de fundamenten heb ik niet kunnen vastleggen. Daarom deze kiek met de laatste betonkolos die nog is achtergebleven. Bijna manshoog en naar schatting 2000 kilo.

Met fotoshoppen kan je een toren laten verdwijnen. Maar deze is toch écht verdwenen. Gelukkig is het maar tijdelijk. We krijgen er een volwassen toren voor terug.

De fundamenten van de oude toren en een hele zandbak vol zand zijn afgevoerd. Zie hier het resultaat. Er zijn manieren om een panoramafoto te maken die goed aansluit. Die techniek beheers ik niet. Daarom met overlap en lichtintensiteitsverschil deze collage. Geeft toch een aardig beeld.

Ik heb een tijdje gedacht dat dit nieuw zand was. Maar het is gewoon het verwijderde zand in tijdelijke opslag. Niet meer dan logisch.

En omdat bewegend beeld soms meer zegt dan een foto de zandbak in fimformaat.

En dan is het eindelijk zover. De plaatsing van het nieuwe fundament gaat de eerste fase in.

De eerste buis wordt voorzichtig naar verticale positie tegen de heier gedirigeerd.

                                            Deze man houdt duidelijk van zijn werk.

                                              In positie. Het heien kan beginnen.

De videofunctie in Blogger is duidelijk verbetert in vergelijking met een paar jaar geleden. Gelukkig maar want dit project vraagt om het laten zien van filmpjes.

Nee, we gaan nog niet beginnen. Eerst kijken of het zaakje waterpas staat. De toren van Pisa mag dan beroemd zijn om zijn hellingsgraad. Wij willen beroemd zijn om het gebrek daaraan.

De gemeente (gele helm) houdt toezicht. Tenslotte zijn zij opdrachtgever.

De buis gaat als een mes door de boter de grond in. In no time zit hij op diepte voor het plaatsen van de volgende buis.

En zo ziet de heimassa eruit. Een torpedo met niet meer dan de zwaartekracht als aandrijving.

                                      Een bakkie grint gaat de buis in. Geen idee waarom.

                                       Dik 3 minuten heiplezier. Vergeet het geluid niet!

Het filmpje lijkt een kopie van een eerdere. Hier wordt echter de tweede buis geplaatst op de eerste en vervolgens vastgelast. Zo ontstaat een lange buis van ca. 8 meter. Uiteindelijk zullen er 4 pijlers onderdeel uitmaken van het fundament. Voorwaar een stevige basis.

                 De tweede buis is op de eerste geplaatst. Pasprecies. Het lassen kan beginnen.

Met een camera kan je dit zonder gevaar voor lasogen vastleggen. Toch had ik na het fotograferen en filmen last van een licht drukgevoel op het rechter oog. Bij lassen is ook zijdelings invallend laslicht gevaarlijk. Uitkijken dus.

En dit is dan het resultaat. Een strakke lasnaad die de boel de komende honderd jaar bij elkaar moet houden.

                                     En zo ziet het gehei eruit vanaf de voet.

                               De buizen zitten in de grond. Het betonstorten kan beginnen.